جاده شادکامی

سلیگمن سه مسیر را برای رسیدن به شادکامی معرفی کرده است. اولین مسیر دلپذیر، شامل تجربه هیجانات مثبت نسبت به گذشته (مانند: بخشش و قناعت) است. و خیام نیز طریقت اولیه و مطبوع را این‌گونه بیان نموده است.

هم دانه‌ی امید به خرمن ماند
                                      هم باغ و سرای بی تو و من ماند
سیم و زر خویش از درمی تا بجوی
                                       با دوست بخور ور نه به دشمن ماند

خیام معتقد است که بخشیدن، روح را آزاد و ترس را از بین می‌برد. او با اشاره به زود گذر

بودن ایام، زراندوزی را عملی بی ارزش می داند.